به گزارش سلامت نیوز به نقل از تهران امروز ؛ از یكسو مردم به دنبال افزایش هزینه های درمان به بیمارستان های دولتی پناه آورده اند و از سوی دیگر بیمارستانها به دلیل كمبود بودجه و امكانات و حتی نیروی انسانی نمیتوانند پاسخگوی خیل بیماران باشند.درنهایت در این وضع و در حالی كه بودجههای دولتی به صورت قطره چكانی به حوزه سلامت تزریق میشود،خبر میرسد همان اندك اعتباری كه از قبل هدفمندی یارانه ها باید به جیب بیمارستانها ریخته میشد به كالبد خسته طرح مسكن مهر تزریق شده تا چرخ عمرانی این طرح دولتی از حركت نایستد و خدای نكرده مسئولی بابت ركود این طرح در سیبل منتقدان قرار نگیرد. اما چه عواملی دستبهدست هم داده اند كه این شرایط دشوار پیش آمده است؟
پرداخت نشدن كامل 6هزار میلیارد تومان سهم حوزه بهداشت از محل هدفمندی یارانه ها،بدهکاری ۱۴۰۰میلیارد تومانی بیمهها به بیمارستانها،تاخیر در پرداخت یارانه دارو و...فقط بخشی از كاستی هایی است كه می توانست با مدیریت صحیح و عقلایی رفع شود. حال سوال این است كه بنا به چه قانون،كار كارشناسی یا حتی مصلحتی،سلامت مردم به پیشبرد یك طرح عمرانی(كه به حیات و ممات مردم هم بسته نیست) ترجیح داده شده است؟آنهایی كه این تصمیم را گرفتهاند اندكی به وضع وخیم و اورژانسی بخش سلامت توجه كردهاند؟اصلا گذرشان به بیمارستانی دولتی افتاده تا از نزدیك صف طولانی بیماران را برای دریافت خدمات درمانی ببینند؟ دود تصمیمگیری های اشتباه، نبود مدیریت عقلایی و غافل شدن از حوزه مهمی چون بهداشت و سلامت نهتنها به چشم مردم می رود كه هزینه های اضافی و چند برابری هم بر دوش نظام میگذارد.
مردم اکنون باید افزونبر مشکل گرانی، تورم و اشتغال به موضوع پرداخت هزینه درمان هم فکر کنند که این غیرقابل قبول و ناعادلانه است.بهنظر میرسد دولت همه هم و غم خود را معطوف به عدالت اقتصادی كرده و از تحقق عدالت در حوزه سلامت غافل شده است؛موضوعی كه بار روی شانه های مردم را با توجه به وضع نابسامان اقتصاد،سنگین تر خواهد كرد.
نظر شما